прил.
1. соотн. с сущ. затравка I, связанный с ним
2. Свойственный затравке [затравка I], характерный для неё.
прил.
1. соотн. с сущ. затравка I, связанный с ним
2. Свойственный затравке [затравка I], характерный для неё.
ЗАТРА́ВКА, -и, ж.
ЗАТРА́ВОЧКА, ЗАТРА́ВОЧНЫЙ см. Затра́вка.
затра́вочный, затра́вочная, затра́вочное, затра́вочные, затра́вочного, затра́вочной, затра́вочных, затра́вочному, затра́вочным, затра́вочную, затра́вочною, затра́вочными, затра́вочном, затра́вочен, затра́вочна, затра́вочно, затра́вочны, затра́вочнее, позатра́вочнее, затра́вочней, позатра́вочней
за/тра́в/оч/н/ый.
затра́вочный п 1*a