сов. перех.
1. однокр. к гл. изрыгать
2. см. тж. изрыгать
ИЗРЫГНУ́ТЬ, изрыгну, изрыгнёшь (книжн. устар.). совер. и однокр. к изрыгать.
изрыгну́ть, изрыгну́, изрыгнём, изрыгнёшь, изрыгнёте, изрыгнёт, изрыгну́т, изрыгну́л, изрыгну́ла, изрыгну́ло, изрыгну́ли, изрыгни́, изрыгни́те, изрыгну́вший, изрыгну́вшая, изрыгну́вшее, изрыгну́вшие, изрыгну́вшего, изрыгну́вшей, изрыгну́вших, изрыгну́вшему, изрыгну́вшим, изрыгну́вшую, изрыгну́вшею, изрыгну́вшими, изрыгну́вшем, изры́гнутый, изры́гнутая, изры́гнутое, изры́гнутые, изры́гнутого, изры́гнутой, изры́гнутых, изры́гнутому, изры́гнутым, изры́гнутую, изры́гнутою, изры́гнутыми, изры́гнутом, изры́гнут, изры́гнута, изры́гнуто, изры́гнуты
см. извергнуть