несов. перех. разг.
Заставлять успокоиться; укрощать, унимать.
УТИХОМИ́РИВАТЬ, утихомириваю, утихомириваешь (разг. фам.). несовер. к утихомирить.
УТИХОМИ́РИТЬ, -рю, -ришь; -ренный; сов., кого (что) (разг.). Успокоить, укротить. У. драчунов. У. страсти (ирон.).
утихоми́ривать, -аю, -ает
см. успокаивать
утихоми́ривать нсв 1a ◑4
УТИХОМИ́РИВАТЬСЯ, утихомириваюсь, утихомириваешься, несовер. (разг. фам.).
1. несовер. к утихомириться.
2. страд. к утихомиривать.
УТИХОМИ́РИТЬСЯ, -рюсь, -ришься; сов. (разг.).
утихоми́риваться, -аюсь, -ается
утихоми́риваться, утихоми́риваюсь, утихоми́риваемся, утихоми́риваешься, утихоми́риваетесь, утихоми́ривается, утихоми́риваются, утихоми́риваясь, утихоми́ривался, утихоми́ривалась, утихоми́ривалось, утихоми́ривались, утихоми́ривайся, утихоми́ривайтесь, утихоми́ривающийся, утихоми́ривающаяся, утихоми́ривающееся, утихоми́ривающиеся, утихоми́ривающегося, утихоми́ривающейся, утихоми́ривающихся, утихоми́ривающемуся, утихоми́ривающимся, утихоми́ривающуюся, утихоми́ривающеюся, утихоми́ривающимися, утихоми́ривающемся, утихоми́ривавшийся, утихоми́ривавшаяся, утихоми́ривавшееся, утихоми́ривавшиеся, утихоми́ривавшегося, утихоми́ривавшейся, утихоми́ривавшихся, утихоми́ривавшемуся, утихоми́ривавшимся, утихоми́ривавшуюся, утихоми́ривавшеюся, утихоми́ривавшимися, утихоми́ривавшемся
см. успокаиваться
утихоми́риваться нсв 1a ◑4