ж. разг.
Помещение для караула [караул II].
КАРАУ́ЛЬНЯ -и; мн. род. -лен, дат. -льням; ж. Устар. = Карау́льная. К. Зимнего дворца.
-и, род. мн. -лен, дат. -льням, ж. устар.
То же, что караульная (см. караульный в 4 знач.).
[Свиньин] прибыл в караульню Зимнего дворца. Лесков, Человек на часах.
карау́льня, -и, род. п. мн. ч. -лен
карау́льня, -и; р. мн. -лен
карау́льня, род. мн. карау́лен.
карау́льня, карау́льни, карау́лен, карау́льне, карау́льням, карау́льню, карау́льней, карау́льнею, карау́льнями, карау́льнях
карау́ль/н/я.
карау́льня ж 2*a